Poczynając od połowy lat siedemdziesiątych, towarzystwa ubezpieczeń na życie podjęły reorganizację swojej działalności tak, aby objąć zarządzanie funduszami emerytalnymi. Ważnym czynnikiem w rozpoczętej restrukturyzacji była ustawa z 1974 r., która zachęcała fundusze emerytalne do przekazywania zarządzania funduszami towarzystwom ubezpieczeniowym na życie. Obecnie ponad połowa aktywów zarządzanych przez towarzystwa ubezpieczeniowe to aktywa funduszy emerytalnych, a nie ubezpieczeń na życie. Towarzystwa ubezpieczeniowe rozpoczęły również sprzedaż lokat na cele emerytalne, takich jak annuitety (annuities), czyli umowy, w ramach których klient wnosi roczną składkę w zamian za przyszły strumień corocznych płatności, rozpoczynający się od osiągnięcia ustalonego wieku, np. 65 lat i trwający aż do śmierci. Skutkiem rozszerzenia działalności towarzystw ubezpieczeniowych był trwający od 1980 r. wzrost ich udziałów w rynku, wyrażonych jako procent całkowitych aktywów instytucji pośrednictwa finansowego.
